To rodzaj musicalu dla dzieci naj-najmłodszych. Przedstawienie oparte jest na sześciu autorskich piosenkach dla maluszków. Punktem wyjścia do jego powstania była inspiracja twórczością Pani Krystyny Miłobędzkiej i jej odczuwaniem dziecięcego świata. Szukaniem prostoty w docieraniu do głębi dziecięcej wyobraźni oraz znajdowaniem zabawy jako najbardziej wartościowej formy dziecięcej edukacji.Piosenki będące kanwą przedstawienia są próbą opisania świata przyrody. Najprostsze a zarazem najważniejsze z otaczających nas zjawisk: słońce, deszcz, chmury, drzewa są pretekstem do rozwijania teatralnej wyobraźni.
Zabawa prostymi geometrycznymi formami w połączeniu z wykonywaniem piosenek, jest zachętą nie tylko do fantazjowania, ale także do wspólnego śpiewania. Celem spektaklu jest uwrażliwienie dzieci zarówno na zjawiska przyrody, jak i na świat dźwięków tworzonych przez ludzki głos – naturalny instrument, którym obdarzyła nas natura. Oprawę plastyczną spektaklu inspirowaną dziecięcymi rysunkami stworzył we współpracy z zespołem Teatru Blum Ireneusz Domagała.
Teatr BLUM powstał w Poznaniu w 2000 roku założony przez Lucynę Winkel i wkrótce stał się jednym z prekursorów tzw. nurtu teatru naj-najowego w Polsce. Spektakl pt. „CO TO?” dla dzieci do lat 4, stworzony we współpracy z Katarzyną Pawłowską w 2006r. jest oficjalnie pierwszym tego typu polskim przedstawieniem. Spektakl został nagrodzony na Festwalu Korczak 2007 i wielokrotnie reprezentował Polskę na międzynarodowych festiwalach teatralnych (m.in. w Bolonii, Shanghaju, Lizbonie, Newry). Teatr BLUM skupia wokół siebie ciekawych artystów z różnych dziedzin sztuki, stale poszukując nowych środków wyrazu by dotrzeć do tych naj-najmłodszych oraz ich opiekunów. Nasze przedstawienia składają się zwykle z 3 części:
1) przedgra (odbywa się jeszcze we foyer przed wejściem dzieci na widownię i ma na celu oswojenie małych widzów z postaciami ze spektaklu),
2) spektakl właściwy (dzieci oglądają go jako widzowie, trwa nie dłużej niż 30 minut),
3) zabawa po spektaklu (jej celem jest odreagowanie przez dzieci nagromadzonych w czasie trwania spektaklu emocji, scena, zamienia się więc w plac zabaw).